Warres vleugels is een prachtig, poëtisch en zelfs humoristisch verhaal dat ons een spiegel voorhoudt zonder belerend te zijn. Het is een boek dat me tot tranen toe ontroerd heeft.
(Joke Guns blogt, 12 november 2012)
(Joke Guns blogt, 12 november 2012)
Bergh
vertelt dit gevoelige verhaal met zuinige woorden. Zij wikt en weegt en
construeert poëtische zinnen met vele stiltes waar tussen de regels
door veel te lezen valt. Het is een verhaal dat je niet in een keer
uitleest, maar dat je als het ware proeft en voelt. Op een tempo dat je tijd geeft tot persoonlijke reflectie.
De illustraties van Verster geven het verhaal een stevige meerwaarde en kloppen er perfect bij. Hij combineert verschillende technieken tot grote, dromerige prenten vol details. De ingetogen gelaatsuitdrukkingen, de zachte kleurtoetsen, de opvallende composities, ..., je voelt en ziet de hand van een tekenaar met veel talent.
Dit is geen prentenverhaal als 13 in een dozijn, maar een origineel en pakkend verhaal met een sterke persoonlijke toets van de makers dat je als lezer/kijker niet onberoerd kan laten. Vandaar een aanrader!
(Eric Vanthillo, Pluizuit)
Bergh schreef een metaforisch verhaal over zelfstandig worden en losmaken dat aanvoelt als een sage of modern sprookje. Warre leert op eigen benen staan. Zonder de druk van zijn vader ontdekt hij zijn eigen waarden en kracht. Op vleugels keert hij terug naar zijn vader die een arm om zijn schouders slaat. Het conflict tussen vader en zoon is kleingehouden waardoor het verhaal een universeel karakter krijgt. Dit overkomt iedere ouder en ieder kind. Het gaat over het hebben van verwachtingen en de onmogelijkheid om daar aan te voldoen. Als Warre terugkeert, slaat zijn vader een arm om hem heen. Het is goed zo.
Bergh formuleert beeldende zinnen ('zijn handen trillen even erg als het deksel op de borrelende pappot') met mooie Vlaamse woorden als 'sakkerde'.
(Jaap Friso, JaapLeest)
De illustraties van Verster geven het verhaal een stevige meerwaarde en kloppen er perfect bij. Hij combineert verschillende technieken tot grote, dromerige prenten vol details. De ingetogen gelaatsuitdrukkingen, de zachte kleurtoetsen, de opvallende composities, ..., je voelt en ziet de hand van een tekenaar met veel talent.
Dit is geen prentenverhaal als 13 in een dozijn, maar een origineel en pakkend verhaal met een sterke persoonlijke toets van de makers dat je als lezer/kijker niet onberoerd kan laten. Vandaar een aanrader!
(Eric Vanthillo, Pluizuit)
Bergh schreef een metaforisch verhaal over zelfstandig worden en losmaken dat aanvoelt als een sage of modern sprookje. Warre leert op eigen benen staan. Zonder de druk van zijn vader ontdekt hij zijn eigen waarden en kracht. Op vleugels keert hij terug naar zijn vader die een arm om zijn schouders slaat. Het conflict tussen vader en zoon is kleingehouden waardoor het verhaal een universeel karakter krijgt. Dit overkomt iedere ouder en ieder kind. Het gaat over het hebben van verwachtingen en de onmogelijkheid om daar aan te voldoen. Als Warre terugkeert, slaat zijn vader een arm om hem heen. Het is goed zo.
Bergh formuleert beeldende zinnen ('zijn handen trillen even erg als het deksel op de borrelende pappot') met mooie Vlaamse woorden als 'sakkerde'.
(Jaap Friso, JaapLeest)
Het is een verhaal over volhouden en dromen waarmaken.
Het boekje is heel kleurrijk opgevat en de mooie illustraties zijn gewoon prachtig te noemen. In totaal zijn er 32 bladzijden en de kostprijs bedraagt 12,95 €. Een must voor vierjarigen en oudere kinderen.
(actuali.be)
Het boekje is heel kleurrijk opgevat en de mooie illustraties zijn gewoon prachtig te noemen. In totaal zijn er 32 bladzijden en de kostprijs bedraagt 12,95 €. Een must voor vierjarigen en oudere kinderen.
(actuali.be)
Inge
Bergh bouwt met zoveel inzicht, met aangepaste stijl (korte,
bevattelijke en ritmische opsommingen en zinnetjes) de spanning op, dat
de angst echt voelbaar wordt. Mirthe kan de sluipende actie in
de expressieve prenten bladzijde na bladzijde volgen, tot de barstende
pointe: Groot Ventje en Klein Ventje bieden brullend tegen elkaar op:
‘Er komt niets! Niets! Niets!’
‘Iets!’brult Klein Ventje
‘Daar is IETS!’
En Klein Ventjes lach straalt open. Die van Mirthe ook, met een diepe, tevreden zucht… na zoveel sluipende actie…
Ik vroeg me af of je zo’n verhaal, dat toch duidelijk naar een verlossende pointe leidt, een tweede en derde keer kan lezen.
‘Nog een keer’, zegt Mirthe, en ze leunt al wat gemakkelijker tegen me aan. Ha! Nu ze weet wat er komen gaat, heeft ze voorpretjes en kan ze dubbel genieten van de spanning die niet meer zo dreigend is. Ik zet het boek maar vooraan in haar boekenkastje, bij ‘Appelmoes’ van Klaas Verplancke en ‘Muis…’ dus, van baanbreker Gode Liva Uleners.
(Jet Marcheau, Vertel Eens)
‘Er komt niets! Niets! Niets!’
‘Iets!’brult Klein Ventje
‘Daar is IETS!’
En Klein Ventjes lach straalt open. Die van Mirthe ook, met een diepe, tevreden zucht… na zoveel sluipende actie…
Ik vroeg me af of je zo’n verhaal, dat toch duidelijk naar een verlossende pointe leidt, een tweede en derde keer kan lezen.
‘Nog een keer’, zegt Mirthe, en ze leunt al wat gemakkelijker tegen me aan. Ha! Nu ze weet wat er komen gaat, heeft ze voorpretjes en kan ze dubbel genieten van de spanning die niet meer zo dreigend is. Ik zet het boek maar vooraan in haar boekenkastje, bij ‘Appelmoes’ van Klaas Verplancke en ‘Muis…’ dus, van baanbreker Gode Liva Uleners.
(Jet Marcheau, Vertel Eens)
‘Humoristisch,
herkenbaar en vrolijk vormgegeven voorleesverhaal van Inge Bergh. Ann
de Bode’s 3D-prenten in plasticine zijn even onweerstaanbaar als
uitnodigend.’
(Kerk & Leven, november 2008)
‘Dit voor kleuters gezellig griezelige prentenboek is knap geïllustreerd met een kleurrijke collega van geboetseerde figuurtjes. Voor al wie soms "spoken" ziet.’
(Libelle, oktober 2008)
(Kerk & Leven, november 2008)
‘Dit voor kleuters gezellig griezelige prentenboek is knap geïllustreerd met een kleurrijke collega van geboetseerde figuurtjes. Voor al wie soms "spoken" ziet.’
(Libelle, oktober 2008)